ျမန္မာ့႐ုိးရာအစားအစာမ်ား တီထြင္ေဖာ္ထုတ္ရန္

ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနသည့္ အစားအစာ အမ်ားစုမွာ အိႏၵိယႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတုိ႔မွ လာျခင္း ျဖစ္သည္။ မနက္စာအျဖစ္ လဘက္ရည္ဆုိင္တြင္ ရႏုိင္သည့္ ပလာတာ၊ နံျပားမွာ အိႏၵိယမွလာ၍ အီၾကာေကြး၊ ေကာ္ျပန္႔လိပ္၊ ေပါက္စီ၊ မုန္႔တီ၊ ေခါက္ခြဲမ်ားမွာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ လာေလသည္။ ျမန္မာ့အစားအစာအျဖစ္ လက္ခံထားသည့္ မုန္႔ဟင္းခါးမွာလည္း ျမန္မာ့႐ုိးရာအစားအစာ ဟုတ္၊ မဟုတ္ မေသခ်ာေပ။

၂၀၀၄ - ဝန္းက်င္က သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ သင္ထားသည့္ အဂၤလိပ္စာကုိ လက္ေတြ႔ေလ့က်င့္ဖုိ႔ အဂၤလန္ႏုိင္ငံသား တစ္ေယာက္ကုိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚ လုိက္ပုိ႔ျဖစ္သည္။ အစာေျပ ျမန္မာ့အစားအစာ မုန္႔တစ္ခုခုစားခ်င္ေၾကာင္း ေျပာေတာ့ အခက္ႀကံဳခဲ့ရသည္။ တစ္ေယာက္က ေပါကစီ

ျမန္မာ့အစားအစာအျဖစ္ လက္ခံထားသည့္ မုန္႔ဟင္းခါး၊ ထမႏွဲတို႔မွာ ခ်က္ရျပဳတ္ရ၊ လုပ္ရကုိင္ရတာ လက္ဝင္သေလာကက္ အရသာကား အျငင္းပြားဖြယ္ရာ ျဖစ္ေနေပသည္။ Controversial Food မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ အခ်ိဳ႔ သေဘာက်၍ အခ်ိဳ႕ကား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိျခင္း ျဖစ္သည္။

အဆင့္အတန္းရွိေသာ ႐ုိးရာအစားအစာ ေပါမ်ားျခင္းကုိ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ႏုိင္ငံတစ္ခု၏ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္တန္းျမင့္မားမႈအျဖစ္ သက္မွတ္ၾကသည္။ တစ္ကမၻာလုံး လက္ခံစားသုံးႏုိင္ေသာ ႐ုိးရာအစားအစာ ထုတ္လုပ္ႏုိင္သည့္ ႏုိင္ငံသည္ ကမၻာ့အလယ္တြင္ မ်က္ႏွာပန္း လွေနေပသည္။ ဥပမာ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ အာရွအေရွ႕ျခမ္းမွ ကုိရီးယားႏွင့္ ဂ်ပန္တုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တုိ႔၏ ႐ုိးရာ အစားအစာမ်ားမွာ ႏုိင္ငံစုံမွ လူမ်ိဳးတုိင္း စားေသာက္ႏုိင္ၾကသည္။ ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အေရွ႕တုိင္းအစားအစာဟု ဆုိလုိက္လွ်င္ ထုိင္း၊ တ႐ုတ္၊ ကုိရီးယားႏွင့္ ဂ်ပန္ အစားအစာမ်ားကိုသာ ျမင္ေယာင္မိၾကသည္။ ႏုိင္ငံတကာတြင္ သင္ၾကားေနသည့္ အဂၤလိပ္စာအုပ္မ်ားတြင္ အေရွ႕တုိင္း အစားအစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဖာ္ျပလုိလွ်င္ ၎အာရွႏုိင္ငံတုိ႔၏ ႐ုိးရာအစားအစာမ်ား ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ 

ျပင္သစ္ႏွင့္ အီတလီႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ ထုတ္လုပ္သည့္ ႐ုိးရာအစားအစာမ်ားမွာ ကမၻာေက်ာ္သည္။ ျပင္သစ္အစားအေသာက္ အခ်ိဳ႕ဆုိလွ်င္ လ်ာေပၚတင္႐ုံမွ်ျဖင့္ အလုိလုိ အရည္ေပ်ာ္သြားေၾကာင္း သိရသည္။ အေမရိကန္မ်ားကလည္း KFC, McDonal စေသာ အစားအေသာက္ေကာင္းမ်ားကုိ တီထြင္ေဖာ္ထုတ္ၾကသည္။ ၎တုိ႔၏ ကမၻာေက်ာ္ အစားအစာတုိ႔ကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္သည့္အခါ ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ား ပါဝင္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။

1.  အရသာရွိသည္
2. အဆင္းလွသည္
3. ခြန္အားျဖစ္ေစၿပီး လတ္ဆက္သည့္ အသားငါး၊ သစ္ဥသစ္ဖုႏွင့္ သစ္သီးသစ္႐ြက္တုိ႔ကုိ အသုံးျပဳထားသည္။ 
4. ပါဝင္သည့္ အမ်ိဳးအမည္တုိ႔ကုိ စနစ္တက်ႏွင့္ အတိအက် ေပါင္းစပ္ထုတ္လုပ္ထားသည္။ (တိက်သည့္ Formular ရွိသည္)
5. ထုပ္ပုိးမႈ သပ္ရပ္သည္။

လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ ခႏၶာကုိယ္ ႀကီးထြားႏႈန္းသည္ ၎တုိ႔ စားသုံးေနသည့္ အစားအေသာက္ေပၚတြင္ မ်ားစြာ တည္မွီေနေပသည္။ စီးပြားေရးေကာင္းၿပီး အစားအေသာက္ကုိ စနစ္တက် စားသုံးၾကသည့္ ထုိင္းႏွင့္ စကၤာပူႏုိင္ငံမွ လူငယ္မ်ားမွာ အရပ္အေမာင္းေကာင္းၾကၿပီး အသားအေရမွာ ဝင္းေျပာင္ေနေပသည္။ ယခင္က ျမန္မာမ်ား သိသည့္ ဂ်ပန္ငပုမ်ားမွာ ယခုအခါ ကမၻာႏွင့္ပင္ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ေနေပၿပီ။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွ စားသုံးပုံစနစ္တုိ႔ကုိ ေသခ်ာေလ့လာကာ ကေလးဘဝမွစ၍ အစားအေသာက္ကုိ စနစ္တက် စားေသာက္ရန္ သင္ၾကားခဲ့သည္ဟု ဆုိပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ခႏၶာကုိယ္ထြားႀကိဳင္းေစသည့္ ဂ်ဳံႏွင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အစားအေသာက္တုိ႔ကုိ အဓိကစားေသာက္ေၾကာင္း သိရသည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ထုိင္းလက္ေ႐ႊစင္အသင္းႏွင့္ ေျခစမ္းပြဲကန္ရန္ ဘရာဇီးလက္ေ႐ႊစင္အသင္းကုိ ဖိတ္ၾကားခဲ့သည္။ ဘရားဇီးေဘာလုံးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္စဥ္ ဘရာဇီးေဘာလုံးသမားမ်ားအား ေကြ်းရန္ ( ) မ်က္ႏွာရွိသည့္ အစားအစာ စာရင္းကို ေပးပုိ႔ခဲ့သည္။ ေျခစမ္းၾကေတာ့ ဘရာဇီးအသင္းက သက္သက္သာသာ ကစားၿပီး (၇း ၀) ႏွင့္ ႏုိင္သြားသည္။

၂၀၁၂ လဆန္းပုိင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ အလည္အပတ္ ျပန္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ကင္းကြာခဲ့သည့္ ေလးႏွစ္အတြင္း မ်က္လုံးထဲမွာ အေျပာင္းအလည္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျမင္မိခဲ့သည္။ အသိသာဆုံး အေျပာင္းအလဲအျဖစ္ ျမန္မာလူငယ္ေလးမ်ား၏ ခႏၶာကုိယ္မွာ အစမတန္ ေသးေကြးေနသည္ဟု မိမိမ်က္လုံးထဲ ျမင္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမင္ကြင္းက နဂုိအတုိင္းပဲလား၊ မိမိမ်က္လုံးကမ်ား ျပည္ပတြင္ ေနခဲ့သည့္ ေလးႏွစ္အတြင္း ေျပာင္းလဲသြားသလား မသိပါ။ ေသခ်ာသည္မွာ ျမန္မာကေလးမ်ားႏွင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ျမန္မာလူငယ္တုိ႔ကို အစားအေသာက္ စနစ္တက် ေကြ်းေမြးရန္ လိုေနေပၿပီ။